Happy New Year 2008

Be always at war with your vices, at peace with your neighbors, and let each New Year find you a better man ~ Benjamin Franklin

AS THE CLOCK STRIKES TWELVE, we wish you all the happiest of New Years', filled with bountiful health, joyous and prosperous comings, and plentiful smiles and laughter with family and friends.

We also wish upon thee self-determintaion, where Albanians throughout the Illyrian Kingdom of Skenderbeg will rule themselves. As 2008 will usher in the independence of KOSOVA, we also pray for the recognition of self-rule for its other constituent parts -- TETOVA, CHAMERIA, MALESIA, ULQINI, PLAVE/GUSIJ, PRESHEVA & BUJANOVAC

And to all you Slavic sympathizers -- in the USA and abroad -- whether you operate covertly or under the guise of (Albanian) organizations, your time to retract your ill-deeds has has arrived. Your financial and personal gains at the expense of Albanian blood and feud will surely be front-n-center in 2008, it was just a matter of time.

A NEW YEARS' WISH FOR MALESIA -- It is important that the political leadership in Montenegro realize that in no other time in its modern history has the Albanian Question surfaced as it has today, with the continuing demands of greater human/minority rights, the confiscation of (home)land, the denial of administrative/professional employment, lack of academic freedom, linguistic proliferation in the mother-tongue, and government independence that has led to the most lopsided judicial proceedings in recent memory. As a result, unless these issues are resolved, or plans to resurrect the shortcomings in the human element of the Albanian, 2008 may prove to be quite a year to remember -- one that resonated the birth of the Kosova conflict at the conclusion of the 1990s.

AND TO OUR ALBANIAN LEADERS -- may you crawl out of your shells and open your near-sighted lenses to witness the catastrophe taking place in what you cry to be a HOME-LAND. Our fallen fathers are grimacing in their graves and shedding tears liquefied with blood that what they left behind to complete, has reversed its course and thus all their "efforts" were shed for NOT ... NOT for what they dreamt to be, but what was strategically planned to become by the Slavic nemeses. Represent your constituents with honor and not by fear, for the time may come when our offspring will speak of a homeland that once was, but is no more!

And we leave you with a reminder that is applicable to ALL ALBANIANS under the rule of SLAVS. This is a snapshot of you -- as Albanian -- whether in Kosova, Malesia, or Manhattan -- are perceived by those you wish to live alongside.

Kosovaret rrëfejnë për përdhunimet e kryera nga serbët (WARNING: DISTURBING)

http://www.youtube.com/watch?v=eAkfGmroLGU&feature=related

Gorby Against Kosova Independence

29/12/2007, MOSCOW, December 29 (RIA Novosti) - Former Soviet leader Mikhail Gorbachev sharply criticized on Saturday attempts by the EU and NATO to decide the future of Serbia's Albanian-dominated breakaway province of Kosovo.

The UN Security Council has failed so far to bridge divisions over the future of Kosovo. On December 19, the U.K.'s UN envoy, John Sawers, said there was no possibility of overcoming the difficulties in talks within the UN, and that the European Union would now assume responsibility for determining Kosovo's status.

"It is an unprecedented step, which will certainly result in failure, both politically and morally," Gorbachev said in an interview with the government daily Rossiiskaya Gazeta.

"For the first time in history, two organizations are trying to assume responsibility for the future of a country - Serbia - which is not a member of either of them," the former Soviet president said.

Most Western countries are seeking independence for the volatile area, which has been a UN protectorate since NATO bombings of the former Yugoslavia ended a war between Kosovo Albanians and Serb forces in 1999, but is still recognized as part of Serbia under the international law.

"By destroying the international law and replacing it with poorly disguised tyranny, the proponents of this approach have certainly miscalculated the outcome of their actions," Gorbachev said.

He urged the participants of the Kosovo talks to show political wisdom and continue the dialogue until mutually acceptable solution has been found.

Kosovo's 2-million Albanians are expected to declare independence with Western backing sometime in the beginning of 2008.

The Russian Foreign Ministry earlier said Russia would undoubtedly use its veto power at the UN Security Council if a decision on Kosovo's unilateral independence was made.
The UN Security Council will revisit the issue of Kosovo in January amid fears that the unilateral declaration of independence from Serbia would destabilize the situation in the Balkans.

Merry Christmas

We wish all of our bloggers a Merry Christmas and safe comings for the New Year. As we welcome Kosova's independence in 2008, we come to realize that during the Lord's season we should all be grateful for our health, our family and our faith in God -- Identity -- History -- Myths -- and Language, which for Albanians all around the world is the mainstay our identity, and without these we are nothing but an empty shell.

shqiptarja e pare qe po kandidon per Europarlamentare

Botuar tek "Tirana Observer", 13 Dhjetor 2007

Mirela Bogdani - shqiptarja e pare qe po kandidon per Europarlamentare

Nga: Rajmonda Moisiu

1. Dr. Bogdani, ju jeni sh! ! qiptarja e pare deri me sot qe keni mundur te perfshiheni ne procesin e kandidimit per nje nga institucionet me te larta politike te Evropes, ate te Parlamentit Europian. Si arritet, si e huaj ne 5 vjet qendrimi ne Britanine e Madhe, tek nje sukses i tille?

Ne vendet si Britania e Madhe me pune, arsimim dhe ambicje mund te arrish gjithshka, sepse ketu vleresohen aftesite dhe meritokracia, pavaresisht nga nacionaliteti, gjinia apo raca. Angazhimi im me Partine Konservatore Britanike (PKB) filloi pak muaj pasi u vendosa ne Britanine e Madhe. Duke qene se ne Shqiperi kisha qene per disa vite e involvuar ne “party politics”dhe ne Cardiff University po beja nje MSc per shkenca polit! ! ike dhe per me teper karieren time te re e shikoja ne politike, e pashe te arsyeshme te perfshihesha ne politike ne vendin tim te ri. U anetaresova me konservatoret, edhe sepse bindjet e mia jane te djathta (jo si ato ne politiken shqiptare), por edhe se PKB eshte nje nga partite me te vjetra e prestigjoze te botes dhe do kisha se cfare te mesoja e perfitoja nga angazhimi me to. Kane kaluar me se 4 vjet qe atehere. Fillimisht u angazhova ne aktivitetet politike dhe sociale te deges lokale (pjese e strukturave rajonale te quajtura “party associations” e qe perbejne strukturen me te rendesishme te aktivitetit te partise ne baze). Me pas punova ne Asamblene e Uellsit si researcher ne disa projekte me grupin parlamentar konservator. Para tre vjetesh u zgjodha anetare e deges lokale, me pas koordinatore e politikave (Policy Coordinator) dhe vjet u zgjodha si sekretare (Honorary Secretary) e deges. Gjate gjithe kesaj kohe jam angazhuar vazhdimisht ne fushatat elektorale per Westminster (Parlamentin Britanik), zgjedhjet europiane (Parlamentin Europian), per zgjedhjet rajonale (Asamblene e Uellsit) dhe zgjedhjet lokale, duke punuar ngushte e ndihmuar kandidatet, shperndare fletushka, duke bere “canvassing” (biseda dere me dere me njerezit), etj. Keto metoda dhe aktiviteti ne baze jane aq ne kontrast me politiken ne Shqiperi ku baza eshte e fjetur dhe aktiviteti kryesor ne fushatat elektorale jane mitingjet populiste. Nje pjese e rendesishme e aktivitetit ku une jam perfshire eshte dhe mbledhja e fondeve (fund-raising) per fushatat elektorale dhe kandidatet, duke organizuar aktivitete te ndryshme sociale. Kjo perben nje pjese te rendesishme te aktivitetit te degeve lokale sepse kandidatet financohen nga partia (ose “associations” ) dhe te gjithe shpenzimet deri ne detaje regjistrohen dhe raportohen deri tek nje strukture e vecante e pavarur, ndryshe nga ne Shqiperi ku kandidatet shpesh financohen nga burime te dyshimta deri elemente te krimit te organizuar dhe shpenzimet nuk regjistrohen apo raportohen tek askush. Vec kesaj nje moment tjeter i angazhimit tim ka qene pjesemarrja e rregullt ne mbledhjet e konferencat e partise, ku percaktohen politikat dhe zgjidhen strukturat drejtuese.

2. Ju keni filluar procesin e kandidimit ne 2007, nderkohe qe zgjedhjet e ardhshme europiane jane ne maj te 2009. Pse kaq shpejt dhe a mund te na tregoni ne menyre me te detajuar per kete proces?

Faktikisht une fillova qe ne fundin e vitit 2006, pra eshte nje process qe zgjat 3 vjet. Fillimisht dergova nje leter ne Komitetin e Seleksionimit te Kandidateve, nje strukture e pavarur nga kryesisa dhe shoqatat e partise, ku shpreha interesimin tim per te kandiduar ne zgjedhjet europiane te 2009. Pas! ! nje muaji me erdhi nje leter e kryetarit te Komitetit, bashke me formularin perkates dhe kerkesen per tre referenca. Formulari ishte goxha kompleks, sepse perfshinte kerkese informacioni mbi eksperiencen politike dhe profesionale te kandidatit, formimin akademik, perfshirjen ne aktivitete vullnetare etj. Pas dorezimit te dosjes me formularin dhe emrat e tre referenteve, Komiteti u dergoi te tre referenteve te mi formulare per te plotesuar ne lidhje me figuren time. Shqyrtimi i dosjes dhe referencave nga anetaret e Komitetit perbente fazen e pare te selektimit, te cilen une e kalova me sukses dhe per te cilen u njoftova ne maj. Faza e dyte ishte ajo qe quhet “Bordi Parlamentar i Perzgjedhjes” (“Parliamentary Assesment Board” - PAB) nje provim 5 oresh para nje paneli te perbere nga deputete, eurodeputete dhe aktiviste partie, te cilin duhet ta kaloje cdo kandidat. Testimi permban 5 faza: provim me goje (interviste) , provim me shkrim (dy ese), nje mini-fjalim publik (public speaking), ushtrim pune ne grup (team exercise) dhe ushtrim per percaktim prioritetesh (in-tray exercise). Une e dhashe PAB-ne dhe jam ne pritje te rezultateve (dhe zgjidhjes se ca barierave teknike qe shpresoj ti kaloj). Nese kalon fazen e dyte, shpallesh kandidate zyrtare dhe perzgjedh zonen elektorale ku deshiron te kandidosh. Faza e trete (qe eshte pranveren e ardhshme) konsiston ne paraqitjen e kandidatit, se bashku me kandidatet e tjere (gjithmone nga e njejta parti) ne zonen elektorale para anetareve te partise se zones, ku secili ben nje prezantim te vetes dhe programit electoral. Anetaret e zones pastaj votojne per kandidatet e preferuar dhe ata qe dalin ne fillim te listes shpallen si kandidate te zones (sepse zgjedhjet europiane jane sipas sistemit proporcional) . Pas kesaj kandidatet fillojne punen dhe lidhjen me zonen dhe elektoratin, periudhe e cila zgjat nje deri ne nje vit e gjysem. Pra shikohet sa process i gjate dhe i nderlikuar, por dhe sa demokratik dhe transparent eshte. Une jam akoma ne mesin e ketij procesi dhe shpresoj te arrij ne finish, po edhe nese jo, prap do jete nje experience shume e vlefshme dhe interesante.

3. Ju keni qene e perfshire ne politiken shqiptare para se te largoheshit nga Shqiperia. Si ju duket dallimi ndermjet procesit te selektimit te kandidateve ne partite shqiptare dhe ato britanike?

Nga ajo qe shpjegova per lart, gjithkush mund te ve re kollaj dallimet e thekshme qe ekzistojne midis dy paleve. Ne kete process dua te ve ne dukje 3 momente nga procesi zgjedhor ketu, qe jane si nata me diten me procesin ne Shqiperi. E para ka te beje me kohen e procesit, e cila sic thashe ketu fillon 3 vjet perpara, per vete faktin se kandidatet i nenshtrohen nje procesi selektimi disa fazash, pastaj trajnimi dhe pastaj njohja me elektoratin perkates. Nderkohe ne Shqiperi procesi i seleksionimit te kandidateve fillon vetem 2-3 muaj para zgjedhjeve, qe eshte qesharake. Momenti i dyte eshte kush eshte kush mund te jete i pershtatshem per te qene kandidat dhe kush i zgjedh kandidatet. Duke qene se politika ne vendet si Britania eshte mbi baza demokratike, te gjithe anetaret e partise kane te drejten te paraqesin kandidaturen. Procesi i seleksionimit te kandidateve behet nga Komiteti qe permenda dhe panele speciale qe ngrihen per kete qellim, kurse lideri dhe kryesia e partise nuk nderhyjne absolutisht ne kete process. Ndersa ne Shqiperi jane kryesisht kryetaret e partive (dhe sa me te vogla te jene partite, aq me fuqiplote jane kryetaret) bashke me kryesite perkatese qe perpilojne listat e kandidateve dhe c’eshte me e keqja ka aludime qe kete e bejne ne shkembim te parave apo favoreve. Kjo sjell pastaj skandale te tilla, psh njerez qe nuk kane qene asnje dite anetare te asaj partie papritur figurojne ne liste e behen me pas deputete (sic ndodhi me Partine Republikane ne zgjedhjet e 2005), apo njerez qe s’kane as me voglen experience ne politike 3 muaj me vone e shohin veten deputete apo ministra (sic ndodhi me anetaret e KOP-it te PD-se), apo njerez pa me te voglin background arsimor e professional apo akoma me keq njerez te dyshimte apo te perfshire me krimin e organizuar perfshihen ne lista (sic ndodhi me PS, PR e te tjera parti). Momenti i trete ka te beje me financimin e fushatave elektorale dhe kandidateve, te cilin e permenda me lart. Pra do te mjaftonte ky aspekt, ai i procesit zgjedhor dhe perzgjedhjes se kandidateve, qe ka te beje me zgjedhjet e lira e te ndershme (nje nga guret e themelit te demokracise dhe kriteri i pare i Kopenhagenit) qe Shqiperia ta shikonte me tejqyre hyrjen ne BE.

4. Ana tjeter e jetes suaj ne Angli jane studimet akademike. Sivjet u botua libri juaj i ri " Albania and the EU: The Tumultuous Journey towards Integration and Accession” (Shqiperia dhe Bashkimi Europian: Udhetimi kaotik drejt pranimit dhe integrimit). Ne mos gaboj, ky eshte libri juaj i trete? Si ju lindi ideja te beni nje liber te tille?

Ideja fillimisht lindi ne veren e vitit 2003. Atehere sapo po mbaroja programin e nje masteri ne fushen e politikave publike Europiane ne Universitetin e Kardifit dhe si teme dizertacioni kisha zgjedhur ate te maredhenieve Shqiperi-BE dhe procesin e integrimit. Ideja e temes ishte te eksploroja avantazhet e kryesisht pengesat e Shqiperise ne rrugen e saj drejt BE-se duke analizuar kushtet politike dhe social-ekonomike si dhe aktoret e brendshem. Ate vere erdha ne Shqiperi per te bere ca intervista per dizertacionin me perfaqesues te kesaj fushe. Njeri prej tyre, Ledi Bianku, drejtor i Qendres per Studime Europiane, me propozoi qe pas perfundimit te botohej nga qendra e tyre. Mu duk interesante ideja e konvertimit te dizertacionit ne liber. Kur u ktheva ne Britani, kete ide e bisedova me supervizorin tim, Prof. John Loughlin, dhe e ftova te behej bashke-autor i librit. Pas perfundimit te dizertacionit (i cili u vleresua me “distinction”) fillova punen per ta shkruar si liber. Pas disa muajsh pune, libri ishte gati per botim, megjithate duke qene se ish shkruar ne anglisht, une e pashe te udhes ta perktheja dhe ne shqip per ta bere te lexueshem nga audienca shqiptare (gje qe me mori dhe dy muaj te tjere) duke e bere dy-gjuhesh. Libri, me titull “Shqiperia dhe BE: Procesi i integrimit dhe pranimit”, u botua ne shtator te 2004 nga shtepia botuese Dajti 2000 ne Tirane . Pas kesaj u organizua ceremonia e perurimit te librit nga Zyra e Keshillit te Europes ne Tirane . Libri gjendet ne librarite e Tiranes dhe, meqe perfshin nje audience shume te gjere, ka gjetur interes jo vetem nga studentet dhe studiuesit e shkencave politike. Megjithate se bashku me Prof.Loughlin duke pare qe versioni i pare kishte mangesi dhe nevoje per nje analize me te thelle, vendosem te bejme versionin e dyte. Mirepo duke qene se integrimi europian eshte nje teme shume dinamike dhe bashkekohore, duke qene se u shtuan kapituj te rinj e u bene shume ndryshime, doli si nje liber i ri.

5. Sa kohe ju mori pergatitja e tij dhe si e siguruat botuesin e famshem I.B.Tauris?
Libri me mori dhe nje vit tjeter nga koha e botimit te te parit. Por kete rradhe vendosa qe botimi te behej ne Angli, por kjo ishte nje ndermarrje e veshtire dhe e gjate. Nje njeri qe ka botuar nje liber akademiko-shkencor jashte e di sa e veshtire eshte, meqe kalon neper nje process te gjate dhe neper shume editore etj. Kurse ne Shqiperi eshte aq e lehte te botosh nje liber, mjafton ti paguash ca para pronarit te shtepise botuese ose printuese dhe per dy jave librin e shikon te mbaruar. Une isha me fat qe nder ato qe pranuan botimin e librit, ishte shtepia botuese I.B.Tauris ne Londer, e cila ka nje reputacion shume te mire, sidomos ne fushen e politikes se jashtme. Me duhet ta pranoj qe procesi i prodhimit me lodhi shume me teper se vete shkruarja e librit: per nje vit mu desh te bashkepunoja me editoret, per kontratat, faqosjen, redaktimin, kopertinen, e shume e shume gjera te tjera, Ishte nje odise e vertete. Megjithate kur libri u botua ne shkurt te ketij viti u lumturova shume, aq me teper qe kish dale nje prodhim shume cilesor dhe prezentabel. Nje ceremony shume interesante e perurimit te librit u zhvillua ne maj ne Oxford , ne St Antony’s College (kolegjin ku studioj une), me pjesemarrjen e shume akademikeve dhe studiuesve, si dhe te ambasadorit tone ne Londer. Libri eshte vetem ne anglisht, 280 faqe dhe gjendet ne librarite dhe bibliotekat ne UK, Europe, UK, Kanada dhe ne vere arriti dhe ne Shqiperi ne librarite e “Adrion”. Libri gjendet gjithashtu dhe Amazon.com.

6. Ka kaluar mese nje vit nga hyrja jote ne Oksford. C'mund te tregosh nga eksperienca e deritanishme ne nje nga nga institucionet akademike me prestigjoze te botes? Me c’kam marre vesh kete vit jeni e vetmja studente shqiptare ne Universitetin e Oxfordit prej 16 mije studentesh?

Te them te drejten, edhe pas nje viti nuk e besoj qe jam aty dhe vazhdoj te ndjehem me fat dhe e privilegjuar qe Zoti me dha mundesine per te studiuar ne Oxford . Ne klasifikimin e 20 universiteteve me te mira ne bote per 2007 qe behet cdo vit nga “The Times Higher Educational Supplement”, Oxfordi vazhdonte te rradhitej i dyti ne bote, pas Harvardit, nderkohe qe kryeson listen e universiteteve europiane si numer 1 ne Europe . Me pelqen ambienti shume i larte akademik dhe intelektual i studenteve e pedagogeve, cilesia e niveli i bisedave, debateve e diskutimeve, leksionet me figurat me te spikatura te botes akademike, politike e intelektuale. Gje tjeter qe me pelqen shume eshte vete qyteti me kolegjet, bibliotekat e kishat e tij, arkitektura e vecante dhe magjepese dhe historia e tyre qe prej shekullit te 12 kur u krijuan kolegjet e para. Pra ka shume tradite, histori, bukuri dhe aristokraci. Ama nuk me pelqen te qenurit “studente” (jo thjesht per ceshtje moshe, po se deri vjet une isha pedagoge ne Universitetin e Kardifit dhe eshte e veshtire te kaloje nga mesuese ne nxenese). Tjeter gje eshte se, per te mbajtur statusin e universitetit me te mire, nga studentet kerkohet nje volum i madh pune e pergatitje, cilesi dhe standarte teper te larta dhe organizim thuajse perfekt, qe krijon shpesh momente frustrimi dhe stresi.

7. Si e balanconi jeten midis karrieres, studimeve, librave, angazhimit politik, me familjen, vajzen dhe pergjegjesite ne shtepi?

Me shume pune, lodhje e sakrifica, aq me teper aktualisht qe me duhet te kaloj javen ne Oxford dhe vetem fundjaven ne shtepi ne Kardif. Lexoj e punoj gjithe kohen (edhe ne tren), dhe nuk kam asnje minute te lire. Tani vajza, Cindy, eshte rritur (kete vit eshte ne klase te peste), prandaj e kam me te lehte. Megjithate shtepia, femija dhe familja ka plot pergjegjesi dhe angazhime, por kur ke sens te mire organizimi dhe menaxhimi, te gjitha behen.

10. Jeni anetare, ashtu si dhe une, e forumit “Bota e Gruas Shqitpare”? Cfare ju ben pershtypje ne komunikimin dhe aktivitetin tone ne kete grup?

U beme disa kohe ne kete forum te perbere nga gra intelektuale te fusha! ! ve te ndryshme, krijuese e shkrimtare, dhe qe jetojne kudo neper bote. Ndryshe nga forumet e tjera virtuale shqiptare ne te shumten e te cileve ka polemika e mosmarveshje, ne kete forum ndihesh mire dhe komforte mes mikeshave dhe kolegeve me te cilat ke gjera te perbashketa per te ndare e diskutuar.

11. Nese ktheheni ne Shqiperi, a do te konsideronit ambicjen e nje karrieren politike ne majat me te larta, p.sh si Presidente?

Une kam akoma plane e objektiva per te realizuar ne “atdheun tim te dyte”, ku nder me kryesoret jane perfundimi i studimeve ne Oxford dhe ecuria e kandidimit. Megjithate jam me mendje te hapur dhe me kenaqesi do te pranoja nese me propozohet apo ofrohet nje po! ! zicion, konform arsimimit dhe eksperiences sime, ku mund te jepja kontributin tim. Dhe si une ka me dhjetra shqiptare intelektuale ne te gjithe boten, qe do kishin deshire te ktheheshin nje dite e qe dijet, aftesite dhe eksperiencat e fituara ne perendim ti vinin ne funksion te progresit dhe zhvillimit ne Shqiperi. Nje grua presidente…kjo do te perbente nje tjeter rast te paprecedent ne Shqiperi dhe njekohesisht nje gje shume pozitive per shoqerine dhe shtetin shqiptar.

Suksese dhe Faleminderit!

Bisedoi Raimonda Moisiu, Moderatore e Forumit “Bota e Gruas Shqiptare”
Michigan, USA

U festua 95 vjetori i pavarësisë në Montreal, Kanada

Më 3 dhjetor, u festua në Montreal, Kanada, 95 vjetori i Pavarësië së Shqipërisë. Për këtë ngjarje të shënuar në historinë e shqiptarëve komuniteti shqiptar i Kebekut në Montreal kishte zgjedhur restorantin «La belle Helène » në Laval. Në fakt festimi i festës së flamurit është kthyer në traditë në Montreal por këtë vit kishin marr masat që festa të ishte festë me të gjithë kuptimin e fjalës.

Në mbrëmje pëveç shqiptarëve nga Montreali dhe rrethinat për të festuar këtë ngjarje të shënuar për tê gjithë shqiptarët, ishte i pranishëm dhe ambasadori i Shqipërisë në Kanada, shkëlqesia e tij zoti Besnik Konçi, kryetari i shoqatës së shqiptarëve të Otavës zoti Fehmi Asllani dhe të tjerë. Në mbrëmje u ndodhe dhe një mik i veçant: kapurrali që ndodhet në kanada për një seancë trainimi.

Mbrëmja u drejtua me mjeshtri nga simpatikja Aulona Leskaj e ndihmuar nga Ajet Nuro. Në mbrëmje në emër të komunistetit shqiptar të Kebekut në Montreal foli zotu Lulzim Laloshi, kryetar i këtij komuniteti dhe një nga organizaorët kryesor të kêsaj mbrëmje festive. Folësi dhe të tjerë në mbrëmje foli për rëndësinë e 28 nëntorit për të gjithë shqiptarët dhe për atë që shqipatrët e Kosovës meritojnê pavarësinë e plotë dhe së shpejti ata do ta kenë atë. Siç tha edhe folësi, nuk ka rast tjetër si ky i shqiptarëve që një komb të ndahet nên pesë shtete tê ndryshme e me kufij mes tyre. Partaj e mori fjalën ambasadori i Shqipërisë në Ottawa, zoti Besnik Konçi pasi uroj të pranishmit për festën e flamurit, kujtoi se kombi ynë është i coptuar dhe shteti shqiptar i cunguar. Po pavarësia e Kosovês êshtë në rrugën e zgjidhjes. Nuk mund ti thjeshtojmë gjërat për pavarësinë e Kosovës theksoi zoti Konçi, duhet pranuar se pavarësia nuk është njê fjalë e thjeshtë dhe duhet punë për të evituar pengesat por e rëndêsishme êshtë që ajo është në rrugën të mbarë. 95 vjetori i Pavarësië përkon me 20 vjetorin e vendosjes së marrdhënieve diplomatike të Shqipërisë me Kanadanë. Kohët e fundit marrëdhëniet e Shqipërisë me Kanadanë janë intensifikuar dhe vizitat e fundit të Kryetares së Kuvendit të Shqipërisë zonjës Topalli, Kryeministrit Berisha dhe ministrit të mbrojtjes Mediu do të ndikojnë në intensifikimin e këtyre marrdhënieve. Së shpejti do të vizioj Shqipërinë dhe kryetari i dhomës së lartë (Senati) së parlamentit kanadezë gjë që tregon se dhe Kanadaja po punon për thellimin e marrdhënieve dy palëshe.

Kanadaja gjithashtu është e pranishme të ekonominë shqiptare me investime në fusha të tilla si hidrokarburet dhe po punohet për të tërhequr edhe më shumë investime në Shqipëri.
Kapiteni Festim Alimadhi solli atmosferën e ushtrisë shqiptare. Prania e një ushtaraku shqiptar në festën e flamurit tregon se dhe shqiptarët tash janë të lidhur me struktarat ndërkombëtare si NATO etj. Dhe kapiteni kishte me se të krenohej përderisa kolegët e tij dhe vëllezrit tanë marrin pjesë në misione paqe në shumë vende të botës.

Në mbrëmje ndodhej dhe kryetari i shoqatës shqitare për Otavën zoti Fehmi Asllani. Dua të theksoj këtu diçka. Zoti Asllani është njeri i palodhur dhe nuk vjenë për herë të parë në aktivitetet e shqiptarëve të Montrealit. Ai jo vetëm është i palodhur në Otava por inkurajon dhe shqiptarët e Montrealit. Otava ndodhet mbi dyqind kilometra nga Montreali dhe vetëm rruga është një sakrificë. Por dhe familja e tij nuk e lë vetëm. Pra faleminderit, mik, për vizitën dhe fjalët e ngrohta që na sollët në emrin e gjithë shqiptasrëve që jetojnë dhe punojnë në kryeqytetin e Kanadasë Otava.

Të pranishmit në sallë kënduan himnin kombëtar të Shqipërisë dhe atë të vendit pritës, Kanadasë.

Këngëtari Florent Nushi, është hera e dytë që vjenë në Montreal, këtë herë për të festuar me bashkëkombasit e vetë festën e flamurit. Florenti është nga Gjakova por unë mud të them se ai është nga ata shqiptarë që janë të adaptuar për të qenë nga të gjitha trojet shqiptare. Duke kënduar këngë për Ali Pashain ai bëhet padashur tepelenas. Por ai di të jetë korçar elbasanas pale shkodran… Jo shkodranët duhet të kenë ngelur veçanësisht të kënaqur sepse kërkesa e tyre muzikore u këndua me kitarë dhe u shoqërua nga shkodranë dhe jo shkodranë. Po nëse Florenti këndoi këngët e Jugut të Shqipërisë askush nuk ka dyshim që këngët me motive nga Kosova nuk munguan. Dhe e fundit, Florentu shoqërohej nga kolegu i tij Detar Sherifi që është nga Pogradeci. Pra muzikantët e mbrëmjes ishin nga Shqipëria e nesërme.

Surpriza e mbrëmjes. Mund ta them pa frikë se surpriza e mbrëmjes ishte këngëtarja Suela . Ajo këdoi një këngë anglisht-shqip të titulluar “far away” në anglisht dhe “parajsa” në shqip. Për këtë këngë ajo shoqërohej nga një këngëtar kanadez që në fund i entuziazmuar thirri “ I love your country !” Por kënga që bënë pjesë në albumin e saj të parë ishte vërtet e bukur dhe ritmike. Ajo tingëlonte bukur si në shqip dhe në anglisht. Mbajeni pra mend emrin e Suelës sepse do t’ju bëjë për vehte. Shqiptarët që u ndodhën në sallë pra në natën e 3 dhjetorit nuk besoj se do ta harrojnë Suelën.

Surpriza tjetër është faqja e re në internet e komunitetit shqiptar të Kebekut në Montreal. Ajo gjendet në adresën bashkesia.com

Në mbrëmje nuk kishte të pranishëm nga metropoli kanades, Toronto por ata na kishin bërë nj¸e dhuratë të veçantë. Nga Torono na kishin dërguar shumë kopje të gazetës JON që del në Toronto. Për më tepër, botuesit e gazetës i ofrojnë komunitetit shqiptar një apo dy faqe hapsirë në gazetën JON. Së dyti, në mbrëmje u njoftua se dy producebt shqiptar nga Toronto kanë xhiruar jnë film ku mes të tejrëve lusn i mirënjohuri Timo Flloko si dhe një artist hollivudien.
Paradoksi i shqiptarëve të Montrealit. Në mbrëmje u bë dhe hedhja e një shorti për një televizor. Organizatorët kishin menduar edhe për mbledhjen e informatave për shqiptarët e komunitetit shqiptar të Kebekut në Montreal. Paradoksi qendron ne faktin se, nëse shqiptarëve të Montrealit u qajnë sytë për tu dëfryer ata e kanë jnë të metë të vogël. Kjo ndoshta për të prishur syrin e keq... Këtë shqetësim e shprehu një nga oprganizatorët e mbrëmjes; anëtarësimin dhe përfshirjen e shqiptarëve në komunitetin shqiptar sepse vetëm kështu do u shkohet gjer në fund prejekteve që ka marr përsipër komuniteti. Ai u kërkoi bashkathatdhetarëve të vetë të anëtarësohen në komunitetin shqiptar të Montrealit dhe të aktivizohen në të.

Duke u nisur nga entuziazmi i mbrëmjes së flamurit mund të themi pa frikë se komuniteti shqiptar i Montrealit nuk do të presi vitin tjetër për të festuar festën e flamurit. Aktivitete të tjera e presin në të ardhmen e afërt. Sepse jo më kot shqiptarët e Montrealit pretendojnë të jenë një nga komunitetet shqiptare më gjallë në Amerikën e Veriut.

Nga Ajet Nuro, Montreal, Kanada

http://www.albemigrant.com/anuro/images/montreal2/

Balkan expert forecasts measures taken after Kosova's independence

Expert Says Kosovo Has 'Clear Idea Where It Wants To Go'

The International Crisis Group's James Lyon
(RFE/RL)

December 1, 2007 (RFE/RL) -- No breakthroughs regarding Kosovo's future status have been made as the "troika" of international mediators prepare to report to the UN secretary-general. Representatives of the United States, Russia, and the European Union on December 10 will issue their reports on the latest round of negotiations regarding the breakaway Serbian province. RFE/RL correspondent Heather Maher asks Belgrade-based James Lyon, the special Balkans adviser to the International Crisis Group, for his predictions on what the coming days and weeks might bring.

RFE/RL: Kosovar leaders have said they are prepared to declare unilateral independence, while Belgrade has said it will use all diplomatic and legal means to annul such a declaration. Considering the two positions, how severe is the threat of violence breaking out?

James Lyon: Well, right now we'd have to say that the big threat would not be from what we would consider to be formal military movements - that is, the army of Serbia moving in to Kosovo. Rather, what everyone is concerned about is the possibility for low-level insurgency or for attempts by Albanians to ethnically cleanse Serbs. Perhaps people are concerned about the spillover effect into northern Macedonia, among the Albanian sections there; the potential for spillover into southern Serbia's Presevo Valley region, which is Albanian majority; and then the question of whether or not there might be some spillover into Bosnia. In all of these cases we're not talking classic, mass military movements but rather -- perhaps low level -- insurgencies, paramilitary organizations, the remnants of former guerrilla organizations, etc., etc.

RFE/RL: What's likely to happen if and when Kosovo declares independence? How do you see the days immediately following such an announcement playing out?

Lyon: Well I think Belgrade will probably respond by announcing measures against the Albanian parts of Kosovo. I suspect that Belgrade will declare that the Albanian parts of Kosovo have violated the UN Security Council Resolution 1244 and that they have seceded from the sovereign country of Serbia. And this will then bring into much sharper focus the partition that has already occurred in Kosovo, where the northern parts of the country will maintain their adherence to 1244 and to Serbian sovereignty, whereas the Albanian majority parts of the country will claim to be an independent country. At that point we should expect to see Belgrade consider a series of measures. Will they find a way to cut off telephone services? Will they find a way to perhaps reduce or cut off electricity that might be going through there (Kosovo)? Would they be tempted perhaps to shut down the borders? The answers to some of these [questions] are not yet known, others we are getting some ideas, but it's still unclear. And then how would Belgrade respond to the countries that go on to recognize an independent Kosovo? Will it withdraw its ambassadors? Will it close its embassies and cut off diplomatic relations? Will it ask its citizens to boycott the goods that those countries-- have trade embargoes with those countries? We aren't yet certain how far they're prepared to go on these, but we should expect Belgrade to react quite angrily and the international community should not underestimate Belgrade's willingness to respond.

RFE/RL: The United States has said it will recognize an independent Kosovo. Do you still expect that to happen and, if so, how long will it wait to make that move?

Lyon: We expect to see the U.S. recognize Kosovo independence in a rather rapid fashion, along with Great Britain, France, Germany, and Italy. After that, the remainder of the EU countries will slowly follow suit with the exception, probably, of Cyprus, Greece, and Romania. Maybe Bulgaria.

RFE/RL: So, you don't see the EU acting as a unified body to recognize an independent Kosovo, just its member states individually?

Lyon: The EU as a body will not be able to recognize Kosovo independence because it will not have unanimity among its members. It operates on a consensus basis. However, the vast majority of EU members will recognize Kosovo bilaterally.

RFE/RL: Do you see any way Russia could be persuaded to support Kosovo's independence, considering they have remained staunchly opposed to such a scenario throughout the negotiations?

Lyon: There are a lot of questions that have been asked about what can Russia be given to persuade Russia to support the international community on Kosovo? The answer to this is: no one knows what Russia wants. If we have a better idea what Russia wants, then we might be able to offer it something. The question is whether the West has anything at all that it can offer Russia. It may not have. There may be nothing Russia wants. Russia may feel that this is a position it wants to hold the line on because if the West moves ahead, outside of the Security Council, then Russia feels it might be able to then take similar actions in its own backyard. The crux of the matter is, Russia is essentially in a win-win position -- it has nothing to lose over this issue.

RFE/RL: Given the difficulty Kosovo has had with imposing rule of law and keeping its democratic institutions functioning, how viable is an independent Kosovo?

Lyon: Well, Kosovo obviously has a long, long way to go. Its institutions, I think, could be characterized right now as barely functional. And even in that functionality there's a great deal of dysfunctionality. We don't see any real signs that there is yet a rule of law in place, or that there will be one for the foreseeable future. And we don't see any signs that Kosovo's institutions are going to be at a level that would be acceptable to permit them to move toward the EU within the near future. Keep in mind that Kosovo culture and society among both Serbs and Albanians has always been quite primitive and that it's a part of the world where there's never been highly developed institutions. And so there's very little experience with creating institutions. Family ties and loyalties are usually far more important than institutional or national loyalties. And this is going to play a considerable [role] over time and it's going to take Kosovo a long time to modernize and to move forward.

RFE/RL: You're based in Belgrade. What is the mood there in these days leading up to the December 10 report?

Lyon: I think there's a sense of nervousness. I think most Serbs are fed up with the Kosovo question -- they want it to just go away, they've been hearing nothing but Kosovo since 1987. And Kosovo is dominating the political debate and dialogue. There is no reform going on, there is no significant political movement on any major issue. Kosovo monopolizes everything and drains all the political energies. And so in that regard, I think a lot of Serbs would just be glad that it will be a resolved issue, one way or the other. But on the other hand, that doesn't mean Kosovo is going to disappear from the public debate. I think Belgrade will go through a very traumatic and cathartic experience over this and it will probably flail around wildly and try to find blame, and place blame, and it's very possible that Belgrade may decide to go into a self-imposed period of isolation for a while afterward, until it comes to grips with what happened. In other words, the impact on Belgrade may be far more serious in terms of Belgrade's short-term political prospects than it will on Kosovo. Kosovo seems to have a clear idea where it wants to go and how it's going to get there. Belgrade really doesn't, at this stage.